Zakrzówek - Kościół pw. św. Mikołaja

Wota srebrne - 5 szt. jedno w postaci nogi, sześć w postaci płonących serc ( złoconych); siedem serc płonących bez złocenia; Umieszczone w polu środkowym retabulum – wokół krucyfiksu obecnie zdjęte z obrazu.

Tabernakulum architektoniczne, trójosiowe. Szafka założona na ośmioboku, zamknięta gzymsem z ząbkowaniem, części boczne z lustrami flankowanymi, złoconymi kolumienkami. Po bokach szafki dwie rzeźby klęczących aniołków. Nad częściami bocznymi - ażurowa dekoracja utworzona z wolut i liści akantu. Podstawa wysoka, także trójosiowa, zmontowano nową szafką, części boczne dekorowane kampanullamii, liśćmi i wstęgami. Po bokach woluty. Całość wieńczy rzeźba Pelikana karmiącego małe. Tabernakulum polichromowane – cieliste, z imitacją złoceń elementów dekoracyjnych.

Święty stojący w długiej szacie, mocno sfałdowanej, z kluczami w prawej ręce przyciśniętej do piersi. Lewa ręka podtrzymuje fałdy płaszcza. Głowa z łysiną, twarz szeroka z dość dużą brodą. Rzeźba polichromowana – twarz i ręce białe, szata złocona. Rzeźba w retabulum ołtarza – po lewej stronie.

Święty stojący w długiej szacie, mocno sfałdowanej w górnej części oraz z wertykalnymi, szerokimi fałdami w części dolnej. Szata przewiązana w pasie. Święta obiema rękami trzyma z przodu miecz wsparty o ziemię. Głowa z krótkimi włosami, twarz pociągła z małą brodą i wąsami. Rzeźba polichromowana – twarz i ręce białe, miecz srebrny, szata złocona. Rzeźba w retabulum ołtarza– po prawej stronie.

Relikwiarz o kształcie monstrancji. Gloria z drugiej połowy XIX wieku. Trzon i stopa z początku XX wieku. Stopa założona na kole, profilowana, dekorowana na płaszczu wieńcem roślinnym. Trzon wysoki, trzystopniowy, ujęty liśćmi, lany i cyzelowany. Gloria Promienista, z puszką owalną, wokół której ozdobny otok utworzony z profilowanych półłuków i wolut, urozmaiconych liści i gronami winnej latorośli. Zwieńczenie kulką z maltańskim krzyżykiem.

Ornat z dwóch rodzajów tkanin. Kolumna z tkaniny złotolitej z wzorem czerwonych i niebieskich róż oraz złotymi liśćmi (tkanina – początek XX wieku). Boki z adamaszku ( II połowa XIX wieku) czerwone z wzorem popielatych liści i gałązek z drobnymi owocami. Galon z bawełnianej tkaniny z XX wieku.

Ornat z dwóch rodzajów tkanin. Kolumna z adamaszku złotolitego o tle granatowym, na którym złote paski i drobniutki wzór roślinny. Boki z jasnego jedwabiu z haftem płaskim złotolitym, luźno rozrzuconych liści z kwiatami. Przerabiany, łatany, z galonem złotolitym z XX wieku.

Obraz prostokątny, zamknięty od góry półkoliście. Święty z wyciągniętą prawą ręką w stronę dwóch klęczących przed nim dziewczynek, trzecią dziewczynkę przytula do swoich kolan lewą ręką. Strój pontyfikalny – komża przewiązana w pasie, kapa spięta na piersiach - na głowie infuła. Scena przedstawiona we wnętrzu z widocznym fragmentem filara i sklepienia. Z prawej strony fragment stołu, przykrytego aksamitnym obrusem z księgową leżąca na nim. Kolory: komża szaro-niebieska, kapa czerwona – stonowana, taka też infuła; dziewczynki w sukniach czerwonej, ciemną –niebieskiej, cielistej, kaftanik jednej z dziewczynek zielony; obrus na stole brązowo – czerwony; tło ciemne – brązowo – szare. Obraz umieszczony w retabulum ołtarza.

Według miejscowej tradycji obraz przypisywany Wojciechowi Gersonowi – czego wyrazem jest napis W. Barnickiego z Lublina, odmawiającego obraz w 1907 r. Obraz prostokątny, zamknięty od góry półkoliście. Przedstawia świętego stojącego przed warsztatem stolarskim, wspartego prawą ręką na pulpicie warsztatu. Warsztat z lewej strony. Święty w szerokiej szacie przewiązanej w pasie, trzyma w lewej ręce lilię. Głowa skierowana w lewo; twarz z małą brodą, włosy opadające na kark; nad głową nimb. Tło w górnej części z obłokami i jasnym prześwitem między nimi, dolna partia tła gładka. W dolnym lewym rogu obrazu napis:  "Gerson 1859 Warszawa, W. Barnicki 1907 r. Lublin". Koloryt: szata świętego jasno – brązowa, włosy i zarost siwe, warsztat brązowy. Tło brązowe, z partią rozjaśnioną jasno – brązowe.