Targowisko - Kościół pw. św. Tomasza Becketa

Ołtarz gruntownie przerobiony w latach 1923 - 1930. Ołtarz przyścienny, architektoniczny. Mensa skrzyniowa o wysuniętym licu, z antependium zdobionym tkaniną z symbolami wiary ( krzyż ), nadziei (kotwica) i miłości ( serce). Mensa po bokach, zamknięta płycinowymi  cokołami. Retabulum z obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem, na zasuwie stygmatyzacja świętego Franciszka ( z okresu międzywojennego ) oraz Ukrzyżowanie. Pole retabulum ujęte po bokach parą pilastrów i kolumn korynckich. Pilastry zdobione motywem złoconych campanelli. Po bokach retabulum - rzeźby niezidentyfikowanych Biskupów, ustawione na niewielkich cokolikach. Belkowanie gierowane; nad pilastrami rzeźby świętej Barbary i świętej Apolonii, przedstawionych w pozie siedzącej, zwrócone ku środkowi ołtarza, umieszczone na wygiętych odcinkach gzymsu. Nad kolumnami - rzeźby świętych Piotra i Pawła. Zwieńczenie ołtarza w kształcie pola wypełnionego obrazem świętej Rodziny w tondzie i złoconą dekoracją małżowinowo - chrząstkową. Całość zwieńczona złoconym krzyżykiem -  tak zwanym podwójnym. Na mensie ustawione tabernakulum w formie udrapowanej kotary, podwieszonej, związanej po bokach w węzły z baldachimowym zwieńczeniem. Ołtarz w kolorze białym, z elementami dekoracyjnymi złoconymi.

Obraz znajduje się w nastawie ołtarza głównego, w kształcie tonda, w ramie o urozmaiconym kształcie. Przedstawia Świętą Rodzinę ze Świętą Anną i świętym Joachimem. W centrum kompozycji Dzieciątko Jezus w otoczeniu świętych. Nad nim gołębica i głowa Boga Ojca. Kolory: beżowo- brązowy obraz utrzymany w ciepłej tonacji tło ciemno - brunatne.

Obraz zamknięty łukiem od góry, przedstawia Świętą Rodzinę na tle ciemnego wnętrza. Kompozycja postaci w trójkącie – Matka Boska z Dzieciątkiem na ręku, siedząca z lewej strony obrazu, z prawej strony święta Anna, za nią bardziej z prawej widoczna w cieniu twarz świętego Joachima. U stóp świętej Anny - dziecięcy Święty Jan Chrzciciel, w górnej partii obrazu, między Świętą Anną i Madonną, ponad nimi - Anioł. Twarze pełne, o małych oczkach, karnacja cielisto-brązowo-różowa. Dolna część z szachownicową posadzką, na której stoi kosz z owocami. Kolory: czerwony, błękitny, brunatny, brązowy, różowo-czerwony. Kolory w światłach rozbielone.

obraz świętej Katarzyny Aleksandryjskiej, prostokątnej umieszczony w zwieńczeniu lewego ołtarza bocznego. Święta przedstawiono wy ujęcie ½ postaci, z lewą dłonią złożoną na piersi, w prawej trzyma krzyż, głowa w diademy przechylona ku Lewemu ramieniu, włosy falujący spadające na plecy, twarz pełna, oczy Z przymkniętymi powiekami. Suknia z dekoltem kwadratowym. Kolor jest ciemny: brązowa brunatno cielistym szary.

Obraz świętego Michała Archanioła owalny, w ramie empirowej ołtarza bocznego lewego stojącego przy ścianie. Rama szara, ze złoceniami. Święty Michał Archanioł przedstawiony w chwili zabijania smoka, w rozwianych szatach, z rozpostartymi skrzydłami, z tarczą i mieczem; w lewej dłoni trzyma łańcuch, nogami depcze smoka, kolory żywe – różowe, niebieskie, popielate, szare, brunatne. W dolnej części obrazu – napis "Ofiara od włościan wsi Giełczwi w czasie cholery, rok 1853 dnia 20 stycznia".

Obraz świętego Józefa z Dzieciątkiem owalny, umieszczony w empirowej ramie, szarej ze złoceniami – w ołtarzu bocznym prawym, stojącym przy ścianie. Postać świętego, stojąca z Dzieciątkiem na ręku – w ciemnych szatach, których zarys gubi się w partiach dolnych na ciemnym tle obrazu. Twarz świętego zwrócona w stronę Dzieciątka, które podtrzymuje nad jego głową aureolę. Twarze i ręce jaśniejsze – reszta obrazu w kolorze brunatno - brązowo- szarym – bardzo ciemna.

Obraz świętego Antoniego Padewskiego z Dzieciątkiem – umieszczony w zwieńczeniu prawego ołtarza bocznego – bardzo ciemny w kolorze, jedynie twarz świętego i Dzieciątko w świetle, w kolorach jaśniejszych – brązowo cielisto- szarych. Św przedstawiony wy trzy czwarte postaci w postawie stojącej, wy habicie franciszkańskim, z Dzieciątkiem na ręku który wyciąga rączkę ku jego twarzy.

Obraz umieszczony na wschodniej stronie nawy południowej. Kompozycja ujęta przestrzenią kwadratową. Przedstawia Trójcę Świętą ukazaną w trzech osobach: Boga Ojca, Jezusa Chrystusa i Ducha świętego pod postacią gołębicy. Kompozycja osiowa, postacie siedzące frontalnie, przedstawienie realistyczne. Z prawej strony Bóg Ojciec przedstawiony jako starzec z siwą brodą i włosami. Lewa ręka oparta na kuli świata, prawa lekko opuszczona skierowana na siedzącego po przeciwnej stronie Chrystusa. Bóg Ojciec w długich obszernych szatach, zielonej sukni i żółtym wzorzystym płaszczu spiętym na piersi. Jezus Chrystus z lewą ręką uniesioną do góry w geście błogosławieństwa, prawą przytrzymuje krzyż - symbol Jego Męczeństwa. Ukazany jako mężczyzna w średnim wieku z brodą i długimi włosami o barwach ciemno brązowych. Tors odkryty, na ramionach i w dolnej części ciała obszerny, mocno pofałdowany czerwony płaszcz. Wokół głowy lekko zaznaczony nimb. U góry na osi obrazu wizerunek gołębicy w rozproszonej glorii. Tło obrazu neutralne, postacie od dołu ujęte obłokami niebieskimi.

Obraz skomponowany w prostokącie, ujęty w profilowane, bogato dekorowane ramy drewniane. Zawieszony na zachodniej ścianie nawy południowej. Przemienienie pańskie zobrazowane w dwóch scenach. W części dolnej obrazu trzy półleżące, budzące się ze snu postacie uczniów Jezusa – Piotr, Jan, Jakub - ukazani jako dojrzali mężczyźni. Ubrani w obszerne mocno udrapowane szaty w barwach: białej, zielonej, czerwonej i niebieskiej w jasnych tonacjach. W górnej części obrazu na osi postać Chrystusa w obszernych białych szatach, ukazanego frontalnie z uniesioną głową, otoczoną kolistym niebem. Ręce opuszczone, rozszerzone na boki, wskazują na stojące obok postacie Mojżesza z tablicami dziesięciu przykazań i Eliasza. Postacie ustawione na skalistym wzniesieniu, na tle nieba.